Sadece ülkemizde değil dünya da futbol insanlar için aşırı bir tutku haline dönüşmüş durumda.Aslında belki de futbol bir yaşam biçimi.
'' Futbolda Türkiye'nin yeri neresi ? '' ya da '' Türkiye'de futbolun yeri neresi ? '' sorularını irdeleyelim basit bir dille. Futbolda ülkemiz Avrupa'nın en iyi 5 ligi arasında sayılabilecek nitelikte.Oynanan futbol ya da alınan hatta alınamayan başarılar açısından değilde biraz daha tribünden bir bakış açısıyla söylüyorum bunu.Liglerimizde kalite artsa belki de futbolla yatıp futbol ile kalkan bu ülke de hakikaten başarılar kaçınılmaz olabilir.Futbol kalitesi derken önce iyi bir federasyon yönetimi sonra ise kulüplerin yönetilmesi mevzu bahis.Futbol dünyanın en büyük ekonomilerinden ve bu da yönetici sıfatında ki insanların iştahını kabartıyor.Futbolu sahadan çok bu yüzden masada oynuyorlar ya.Eminim sahada ki futbolculardan daha çok ter döküyorlar bu konuda.Bu nedenlerden ötürü biraz başarısız olmamız normal.Zaten işin içinde futbol müsabakaları üstündeki bahis oyunları da varken aslında bir hayalden öteye gitmez bu başarı hikayesi.
Türkiye de futbolun yerine gelmişken , futbol ülkemizde elli beş binlik staddan yüz kişilik amatör stadlara kadar tribün bulan bir '' sektör '' haline geldi artık.Bizler ise tribün çocukları olarak hâla o sokak arasında ikişer taşla beton zemin üzerine kale kuran , gazoz kapağına maç oynayan çocukların psikolojisinde yaşıyoruz bu tutkuyu.Kazanan takımların başında ki taşeronlar mı yoksa biz miyiz ? Para konusunda evet onlar kazanıyor.Ancak futbol konusunda hep biz kazandık.Bizler o tutkuyu yaşayarak mutlu olmasını bildik.Hayatımızdan her bir parçayı anımsarken bir yandan da tutkusu olduğumuz futbol takımlarının içinde bulduk kendimizi.Takım elbise , kravat , lüks arabalarla değil bazen yaya bazen de üstümüzde havaya uygun kıyafetler olmadan sadece formamızla gittik stada.Biz cefayı çektik taşeronlar sefayı sürdüğünü sandı.Ama çektiğimiz cefa kadar her galibiyette , armanın ve renklerin dimdik ayakta kaldığı her maçta biz sürdük sefamızı.Şimdiler de federasyon e-bilet diye bir '' Tribün Fişlemesi '' kanunu uygulamaya hazırlanıyor tribünlere.Futbolun tamamen endüstriyelleştiği dünya da artık bizde ayak uyduruyoruz onlara.Amatör ruh değil midir futbolu futbol yapan.Artık o eski ruh yok.Kendime başka bir tutku edindim.Artık amatör takımlardan da maç kovalıyorum.Ücretsiz maç izleme keyfi , futbolcuların dişe diş mücadelesinin verdiği haz gerçekten o eski tadı veriyor bana.Amatör de endüstriyelleşme yok henüz.Ona ne zaman el atar federasyon bilemem ancak Türkiye ' de futbol amatör ligde izlenir.Yayınladığım şu fotoğraf Bölgesel Amatör Lig'den Kadirlispor, futbolcuların maç sonrası çamur havuzuna dönmüş sahada galibiyeti taraftarlar ile kutladığı o an.Yorum ve fotoğrafa doyum sizindir ...
Endüstriyel futbola karşı yaşasın '' Amatör Ruh ''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder